چرا فلمینگ باکارات را برای جیمز باند انتخاب کرد؟

معروف است که جیمز بازی کازینوی مورد علاقه باند باکارات است، اما آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا ایان فلمینگ، خالق معروف ترین بازی جاسوسی جهان، باکارات را به یک بازی کازینویی دیگر ترجیح داد؟

اگرچه دادن پاسخ قطعی دشوار است، اما دلایل احتمالی متعددی وجود دارد، مانند محبوبیت باکارات در دهه‌های 1950 و 1960 بریتانیا و شیوه‌ای که بازی خود را به درام‌های پرمخاطره می‌دهد.

در حالی که امروزه هر کسی با هر بودجه ای می تواند از باکارات آنلاین لذت ببرد، در زمان نگارش رمان، بازی Chemin de Fer در کازینوهای اروپا منحصراً برای رده های بالای جامعه جذاب بود.

دانش فلمینگ از باکارات

همانطور که در بالا ذکر شد، باکارات در اواسط قرن بیستم در بین بازیکنان بریتانیا محبوبیت داشت.

علاوه بر این، طبق گفته یان فلمینگ از اندرو لیست، که به طور گسترده زندگینامه قطعی نویسنده در نظر گرفته می شود، خود فلمینگ از طرفداران این بازی بود. او در کتاب خود ماجرای سفر فلمینگ به همراه مدیر بخش اطلاعات نیروی دریایی به کازینو استوریل در پرتغال در طول جنگ جهانی دوم را بیان می کند که طی آن این دو چندین بازی chemin de fer انجام دادند. بنابراین به جرات می توان گفت فلمینگ دانش و درک خوبی از بازی داشت.

با این حال، باند همیشه بسیار سازگار بوده است و داستان ها به طور مرتب برای مخاطبان مدرن به روز می شوند. شاید به این دلیل است که در اقتباس سینمایی از “کازینو رویالبازی به تگزاس هولدم پوکر تغییر یافت، که مخاطبان مدرن احتمالاً با آن آشنایی بیشتری دارند.

متعادل کردن جزئیات فنی با درام

فلمینگ به کتاب «کازینو رویال» بازگشته و به جزئیات زیادی در مورد نحوه انجام بازی می‌پردازد. با نزدیک شدن باند به میز باکارات که La Chiffre در آن نشسته است، توضیح مفصلی در مورد قوانین بازی وجود دارد. باند چندین سوال از La Chiffre می پرسد و هنگامی که باند روی صندلی خود نشست، به خوانندگان نگاهی اجمالی به تاکتیک های باند داده می شود:

«از تصمیمی که برای ماندن در دو کارت خود و عدم درخواست کارت دیگر، مشخص بود که یونانی یک پنج، یک یا شش یا هفت دارد. برای اطمینان از برنده شدن، بانکدار باید یک هشت یا نه را برگرداند. اگر بانکدار هیچ کدام از شماره ها را نشان نمی داد، او همچنین حق داشت کارت دیگری بگیرد که ممکن است تعداد او را بهبود بخشد یا خیر. دست های لو شیفر در مقابل او جمع شده بود، دو کارتش سه تا چهار اینچ فاصله داشت. دو کارت را با دست راستش برداشت و با یک ترک نرم آنها را رو به بالا روی میز چرخاند. آنها یک چهار و یک پنج بودند، یک نه طبیعی غیرقابل شکست. او برنده شده بود.»

قوانین باکارات بسیار ساده است. اگر فلمینگ بازی متفاوتی مانند پوکر را انتخاب می کرد، ایجاد تعادل بین هیجان و توضیحات فنی دشوار بود. با پیشرفت صحنه، فلمینگ قادر است هر دست را فقط در یک یا دو جمله توصیف کند و به او فضای زیادی برای ایجاد حس تنش روی میز بدهد.

پیچیدگی باکارات

باکارا از دیرباز با اشراف و طبقات بالا مرتبط بوده است و این امر در زمان فلمینگ بیشتر صادق بود. به این ترتیب، توسط باند باکارات بازی می کند این نشان می داد که او یک شخصیت واقعاً مؤدب است که می تواند با نخبگان جامعه درآمیخته باشد.

تا حدودی در تضاد، داستان‌هایی درباره فلمینگ جوان است که با گروهی از صاحبان کشتی که کازینوی دوویل را اداره می‌کردند، به اصطلاح «سندیکای یونانی» ملاقات می‌کند. این گروه همچنین شامل نیکلاس زوگرافوس، همچنین به عنوان “نیکی یونانی” بود، و طبق مقاله ای در سال 1931 در مجله تایم، او “بزرگترین بازیکن اروپا” بود. زوگرافوس رئیس سندیکای قمار بود که بانک‌های باکارات کازینو را اداره می‌کرد. بر اساس گزارش های معاصر، زوگرافوس رفتاری سرد و سنگی داشت و به طور گسترده ای یک نابغه ریاضی محسوب می شد. بنابراین، بسیاری معتقدند که او الهام بخش فلمینگ برای باند بود.

با این حال، اینکه Zographos پیچیده در نظر گرفته می شد یا نه، شواهد دیگری از قرار گرفتن Fleming در این بازی است. این بازی همراه با سادگی و هیجان ذاتی آن و همچنین دانش مخاطبان معاصر از بازی باکارات، بهترین انتخاب برای جیمز باند بود.

را